Dissulot's Fast and Furious
Kalle
Kalle is vrij onverwachts gekomen. Ik had wel eens gedacht aan een derde kat. Als er met twee katten eentje wegvalt, zit de ander direct alleen en dat heb je niet met drie. Maar drie is toch ook wel weer veel, dus verder dan een snelle gedachte was het nooit gekomen. Nu wil het toeval dat een kennis Maine Coons fokt en een andere kennis van elk nestje prachtige foto's maakt. Ik kijk er altijd met plezier naar, maar ik was tot nu toe nooit in de verleiding gekomen om een van de fotomodellen in huis te halen. Tot die ene foto van Kalle voorbij kwam.. En die bleef in mijn hoofd hangen. En tja, als zo'n kereltje je dan niet loslaat, dan moet je maar eens informeren of hij nog beschikbaar is. En dat was hij, dus toen was de zaak snel beklonken.
Kalle is een rasechte Maine Coon in de kleur zwart (MCO n). Hij is op 1 mei 2014 geboren. Via deze link naar de site van cattery Dissulot's kun je meer te weten komen over zijn familie. Hij is tot ruim 2 jaar een kater gebleven. Toen kreeg hij wat problemen en begon in huis te plassen. Omdat ik niet wist waar he door kwam, heb ik hem laten castreren. Dat beek niet te helpen, met medicatie is het uiteindelijk over gegaan. De roepnaam Kalle heb ik hem gegeven, omdat ik die gewoon leuk vond en wel bij hem vond passen.
Op 14 weken leeftijd is hij gekomen en toen had hij al het respectabele gewicht van 3,5 kilo. Een klein reusje dus.
De eerste kennismaking met Timber en Caspian verliep voorbeeldig. Hoewel hij met honden opgegroeid was,
heb ik aanvankelijk toch nog maar even een veiligheidshekje tussen hem en de drieste bende gehouden. Maar dat kon na 2 dagen al weg en nu loopt hij tussen de honden rond alsof hij zelf een hond is.
Kalle heeft één hele grote hobbie en dat is eten. Doorgaans is hij vrij lui aangelegd, maar zodra er iets van eten te halen is, dan verandert hij in een flitsend zwart monster. Dat leverde hem toen hij klein was de bijnaam Ninja-coon op. Kalle is heel knuffelig en ligt graag lekker op schoot te snorren. Dat werd steeds meer een probleem, want hij werd groter en groter. Uiteindelijk paste het niet meer, dus ligt hij niet meer op schoot. Maar knuffelen vindt hij nog steeds fijn.
Kalle is uitgegroeid tot een hele grote, dikke en zeer zelfverzekerde reus. Hij heeft een natuurlijk overwicht op de honden en kuiert op zijn gemakje ertussen rond. Door ijn manie voor eten is hij wel veel te dik. Rantsoeneren is lastig, hij schuift rustig de andere katen opzij en eet alles op. Op zijn 'hoogtepunt' woog Kalle 9,5 kilo. Toen hij 5 was, in juni 2019, is hij heel ziek geworden. Het bleek alvleesklierontsteking, met complicatie vetnecrose. Alle vet op zijn buik met de bijbehorende huid is toen afgestorven.
Na twee operaties en een lange hersteltijd,is hij volledig hersteld.
Op 4 september 2022 stond ik in de keuken wat eten klaar te maken. Kalle zat gewoontegetrouw samen met zijn maatje op de klep van de afvalbak, eersterang om te zien wat ik aan het doen ben. Ineens viel hij van de bak af, had een paar stuiptrekkingen en daarna niks meer. Zo onwerkelijk! Ik neem aan dat zijn hart het begeven heeft, iets waar Maine Coons vaker last van hebben.
Pas 8 jaar, veel te jong. Zo'n superleuk karakter, zo'n persoonlijkheid... ik ga hem echt missen!
