Alledag katten 2012
Inhoud:
- Caspian studeert voor circus-acrobaat (18 augustus 2012)
- Caspian gewond (30 juni 2012)
- Caspian helemaal opgenomen in de groep (8 januari 2012)
Caspian studeert voor circus-acrobaat (18 augustus 2012)
Timber en Caspian mogen wel in de tuin, maar niet zomaar los op straat. Het nadeel daavan is, dat je nooit eens de ramen flink open kunt zetten, want dan ben ik bang dat ze op het dak belanden of op smalle randjes gaan balanceren. Met dit hete weer zet ik 's nachts de boel boven wel open, maar dan zorg ik dat het kattenvolk beneden is en niet boven kan komen. Dan doe ik 's morgens eerst de ramen weer dicht en dan mogen de katten het hele huis weer hebben.
Gisteren had ik wedstrijd met de honden, dus de katten hadden pech, die konden niet in de tuin, want ik heb de deur dan dicht. Toen ik terugkwam, was het binnen koeler dan buiten, dus heb ik de de deur lekker dicht gehouden. Terwijl ik mijn filmpjes aan het verwerken was, hoorde en zag ik ineens iets op mijn zonnescherm ploffen. Ik heb zo'n oranje uitstaand scherm. Door het doek heen zag ik de silhouet van een grote kat met een forse pluimstaart! Ik nog denken dat het eentje van de achterburen moest zijn (die hebben ook Maine Coons), want mijn katten waren immers binnen. Mijn werkkamer is beneden aan de tuinkant, dus ik ging snel de tuin in om de kat van het scherm te plukken. Zie ik daar toch Caspian zitten! Hoe kwam die daar nou? Ik keek omhoog en zag het antwoord: ik had boven het raam open laten staan. Hij was dus met zijn grote, dikke lijf over een zeer smal randje gebalanceerd, was op het schuine dak gekomen, vervolgens op de garage (die deels verbouwd is tot werkkamer) en zo op het scherm gesprongen! Wat een mafkees!
Caspian gewond (30 juni 2012)
Caspian had op 30 juni een merel gevangen. Dat wist ik niet, maar ik hoorde wel een merelstel in de tuin enorm tekeer gaan. binnen zag ik dat de deur van het kattenbak-kastje open stond. Dat gebeurt soms wel eens. Toen ik het dicht wilde doen, zag ik dat de katten er een zooitje van gemaakt hadden, dus besloot ik om de kattenbak dan maar even schoon te maken. Toen ik de deksel eraf haalde, zat daar dus een jonge merel in! Vandaar dus dat die merels in de tuin zo tekeer gingen!
Helaas heeft Caspian zich die dag verwond. Geen idee hoe dat kon, maar zijn nek was kaal en er zat een grote schaafwond. Ik vermoed dat hij ergens geprobeerd heeft door de afscheiding met de buren te komen (ik had de jonge merel bij de buren in de tuin gezet) en dat hij daarbij zijn nek beschadigd heeft. Dat leek aardig te genezen, maar een dag later was het weer helemaal rauw. Dus heb ik hem binnen gehouden en het leek goed te gaan. Tot een paar dagen later de hele korst er weer af was en het rauwe vlees zichtbaar. En niet zo'n klein plekje, hoor, het was ter groottte van een koffiepad! Het ging waarschijnlijk jeuken of zo. Maar hoe voorkom je dat hij krabt? Een kap kan niet, want die zou precies op de plek zitten. Een kraag zou kunnen, maar ik vreesde dat mijn rooie vriendje daar volledig van over de rooie zou gaan...
Een dag later zag het er al wel beter uit. Ik ben het met Celendulazalf gaan insmeren, een paar keer per dag. Caspian vond het best fijn. De wond ging gelukkig goed over en is niet meer opnieuw open gegaan.
Hieronder foto's van resp. 8 juli, 9 juli en 12 juli:
Caspian helemaal opgenomen in de groep (8 januari 2012)
Het begin van 2012 is tevens een moment om terug te kijken op het half jaar dat Caspian er is. Drie dagen na zijn komt liet hij zijn angst varen, kwam achter de bank vandaan en deed zijn intrede in de groep. Aanvankelijk vond Kalish hem nog wel héél erg interessant. Zij heeft wat jacht-neigingen en hoewel ze niets doet, loerde ze nogal op Caspian. Die vond dat niet leuk en ging regelmatig aan de haal, met Kalish er natuurlijk achteraan. Maar dat werd steeds minder, Kalish loert bijna niet meer en Caspian kent haar ondertussen en laat zich niet meer opjagen.
Ook aan Sicco moest Caspian even wennen. Sicco houdt niet van katten, maar accepteert ze zolang ze hem niet lastig vallen. Dus moest Caspian leren dat zijn vriendschapsaanbod door Sicco niet geaccepteerd werd, maar met een knauw werd beantwoord. OK, dan niet. Hij weet inmiddels precies wat hij wel en niet kan maken bij Sicco.
Ace daarentegen vindt katten wel leuk en hij en Caspian zijn heel goede maatjes. Caspian voelt zich duidelijk zeer op zijn gemak bij Ace. Ook Jelle en Dasha zijn vriendelijk tegen het kattenvolk, dus ook daarbij voelt Caspian zich op zijn gemak. inmiddels racet hij net zo makkelijk tussen en onder de honden door als Timber.
En dan het belangrijkste: Caspian en Timber. Dat ging eigenlijk meteen vanaf het begin al goed. En het is alleen maar beter geworden. Ze kunnen het prima met elkaar vinden, zijn zeer tolerant naar elkaar en wisselen regelmatig vriendelijkheden met elkaar uit. Als ik met de honden weg ben, zoeken ze elkaar op.
En zo is Caspian een volwaardig en zeer gewaardeerd lid van de groep geworden. Eigenlijk meer dan dat, want hij eist toch wel een plaatsje op de voorgrond op. Als hij denkt of vindt dat het etenstijd is, laat hij dat luidkeels weten. Als hij aandacht wil, komt hij dat even heel nadrukkelijk halen. Hij heeft regelmatig een bui, waarin hij even flink door de kamer sjeest. Ik heb de vuilnisbak al met stenen moeten verzwaren, want die ging bij zo'n race-bui regelmatig om. Maar hij kan ook heel lief en rustig erbij komen liggen. Hij heeft ondertussen goed door dat ik hem geen aandacht geef als ik aan het werk ben. Hij kan zich prima vermaken met zijn favoriete speel-balletje en hij kan ook heerlijk tevreden liggen uitbuiken. Kortom, een heerlijke lieve, rooie dondersteen.
Laatst gewijzigd op: