Alledag katten 2005

Inhoud:

• 09-09-05: Het blijft droog op de nieuwe mat
• 01-09-05: Einde van de kokosmat
• 12-09-05: Het ging zo goed...
• 10-09-05: Het blijft droog
• 01-09-05: Feliway
• 25-08-05: Te vroeg gejuicht
• 24-08-05: Onzindelijkheid onder controle?
• 20-08-05: Nasleep van de verhuizing
• 08-08-05: Verhuisperikelen
• 18-02-05: Timber is weer beter
• 12-02-05: Update Timber
• 05-02-05: Update Timber
• 21-01-05: Timber heeft probleempjes

Het blijft droog op de nieuwe mat (09-10-05)

Nadat de nieuwe mat een weekje in huis gelegen had en de kattenharen erop aangaven dat hij ingewijd is, heb ik hem gisteren maar eens op maat gesneden en in de gang op het luik gelegd. Voordat ik hem neerlegde vond ik nog wel een plasje, maar die was niet van Timber. Katten kunnen een hoop, maar 30 cm hoog tegen een deur op piesen lijkt me sterk. Dat moet dus onze oudste hond Jelle geweest zijn, want dat is de enige die dat soort fratsen af en toe uithaalt. Wel typisch dat hij ook die hoek kiest. Wat is er toch met die deur?
Nou ja, de boel maar weer schoongemaakt en de mat geïnstalleerd. En tot nu toe blijft de mat droog....

Einde van de kokosmat (01-10-05)

Zonder deurmat op het luik van de kruipruimte houdt Timber de zaakjes droog, ook zonder Feliway. Zodra de mat er ligt wordt het weer lastig, zelfs met Feliway erbij. Wellicht ruikt de mat nu ondertussen ook teveel naar urine, want een kokosmat echt brandschoon maken valt niet mee.
Om die toch enigszins ruikende kokosmat stapsgewijs te herintroduceren heb ik hem op zijn kop weer neergelegd, met de rubberen kant naar boven. Ik dacht: dan ruikt Timber wel de kokos (en een beetje meer), maar dat rubber moet hem afschrikken om erop te gaan zitten. Voordat hij echter in de verleiding kon komen heeft Dasha (die gek is op rubber) de mat aan flarden geknaagd. Dus einde mat, probleem opgelost. Tja, soms helpen die beesten je gewoon een handje: "Baas, niet van dat halfbakken gedoe, gewoon kieperen die mat". OK, nu heb ik dus een goedkoop nieuw matje. Geen kokosmat.
Timber heeft het al een hele tijd droog gehouden in de gang, maar daar is dus alleen een kaal luik van de kruipruimte. Ik zie hem niet zo vaak meer in die hoek, het lijkt alsof hij de interesse erin een beetje begint te verliezen. Het nieuwe matje heb ik nu eerst maar eens in de huiskamer gelegd. Laat er eerst maar even de geur van het huis aan komen, dan leg ik hem later wel op het luik. Wie weet blijft het dan droog...

Het ging zo goed... (12-09-05)

Tja, het ging zo goed, dus ik dacht dat we bijna van het probleem af waren. Helaas lag er vanmorgen een plas op de mat (gisteren was het er ook al wat nat, maar toen kon ik niet goed bepalen of het een plasje was of rommel van de honden) en vanmiddag lag er een plas waar de mat normaal ligt (maar die lag nog te drogen in de badkamer). Ik heb het idee dat de Feliway wel even helpt, maar je moet het geen dag vergeten, want dan is het weer raak en soms ook wel binnen een dag nadat ik gespoten heb.

Het blijft droog (10-09-05)

Of het de Feliway is of gewoon gewenning aan zijn nieuwe omgeving is niet duidelijk. Het blijft echter al een tijdje droog in de gang. Begin van de week leek er nog een klein plasje te liggen, maar het kan ook kwijl van de honden geweest zijn, dat was niet helemaal duidelijk. Verder is het droog gebleven. Het lijkt er dus op dat het leed geleden is!

Volgende stap is nu om de hondenmanden weer langzaam terug te plaatsen. Eens zien wat dat gaat opleveren...

Feliway (01-09-05)

Het leed lijkt geleden, het is al een paar dagen droog in de gang! Ik heb een spuitflesje Feliway gehaald bij de Dierenarts. Dit is een spulletje, dat kat-feromonen bevat. Feromonen zijn geurstoffen die aantrekkelijk zijn voor het dier waar ze bij horen. In Feliway zitten de geurtjes die een kat zelf ook afgeeft als hij iets of iemand kopjes geeft. Door deze geur zouden katten zich minder angstig gaan voelen, omdat de omgeving dan meer ruikt naar "thuis". Dus voelen ze zich meer thuis en zijn dus minder angstig. Als andere werking heeft het dat katten niet plassen waar deze feromonen zijn.

Ik heb de Feliway op de plek gespoten waar Timber altijd plaste. Toen het daar droog bleef, heb ik de mat er weer neergelegd en die ook goed ingespoten. En die blijft nu alweer een aantal dagen droog. Verder is Timber weer wat actiever. Hij is nooit echt actief, maar zijn bewegingen zijn weer wat sneller en zekerder. Net of hij zich inderdaad beter thuis voelt. Welkom in je nieuwe huis, ventje, geniet ervan!

Te vroeg gejuicht (25-08-05)

Shit, vandaag toch weer een plasje tegen de deur, half op de mat gevonden. Weer dezelfde plek. Het is niet echt onzindelijkheid, want Timber gaat ook op de bak. Er zit hem iets dwars. Zou hij toch van streek zijn door de combinatie verhuizing en gedoe van Dasha? De komende dagen moeten we Dasha maar goed in de gaten houden dat ze Timber wat meer met rust laat.

Onzindelijkheid onder controle? (24-08-05)

Het zilverfolie bleek niet te werken, we vonden toch weer een plas in de mand. Dan maar de hele mand wegzetten. Dat werkte dus ook niet, we vonden alweer een plas, dit keer tegen de deur. De laatste plas die we in de mand vonden en deze tegen de deur waren "op enige hoogte" gedeponeerd. Dus moest het wel Timber zijn, want Tessy is een (ex)poes.
Waarom toch steeds die plasjes, altijd in die hoek. Het leek eerst de mand te zijn, maar nu die er niet meer stond lagen de plasjes er nog steeds. Waarom daar? We weten het nog steeds niet.
Timber leek ondertussen weer aardig in zijn gewone doen. Geen schrikkerigheid meer, gewoon zijn eigen luie gedrag. Waarom dan dat geplas? Wat was er (behalve het huis) dan nog steeds anders dan voorheen? Voorheen sliepen de honden in de garage en verbleven ze daar ook als we niet thuis waren. Nu waren de honden gewoon altijd overal in huis. Er was dus geen periode van afzondering tussen katten en honden meer. en Dasha was weer erg gemotiveerd om met Timber te spelen, dus we hoorde hem af en toe mauwen. We besloten toch weer de scheiding in te stellen. 's Nachts en als we niet thuis zijn, zijn de honden in de achterste gang. Ze kunnen dan ook in de slaapkamer en werkkamer. En de trap naar de bovenverdieping is daar, maar daar gaan ze nooit heen. De katten zijn in de huiskamer, keuken en bijkeuken. Ze kunnen dan dus niet naar de bovenverdieping, waar één van de kattenbakken staat, maar er staat er ook een in de bijkeuken. En het voordeel is: de "plasplek" van (vermoedelijk) Timber is in de achterste gang, dus daar kan hij niet bij als we niet thuis zijn.
Gedurende de twee dagen dat we dit nu doen, hebben we geen plasjes in huis gevonden en is de keutelproductie op de kattenbak ook normaal. het probleem lijkt dus onder controle? Nog even wachten voordat we juichen...

Nasleep van de verhuizing (20-08-05)

De eerste dag na de verhuizing vonden we een plas op een van de nieuwe kussens. Gelukkig was het goed op te ruimen. Verder weten we het aan onwennigheid voor het nieuwe huis. We vermoedden dat Timber het gedaan had, omdat hij toch wat meer uit zijn evenwicht was dan Tessy. Verder had Tessy meteen iets op de kattenbak gedaan, dus die moest hem toch kunnen vinden. We hielden Timber wat meer in de gaten, maar konden hem niet betrappen. De dag erna lag er weer een plas op het kussen. We brachten Timber een paar keer per dag naar de kattenbak, zodat hij het zou gaan begrijpen. Weer een dag later lag er een plas in de hondenmand. We zagen Timber echter regelmatig op de bak gaan, dus hij kon hem wel vinden. Verder vonden we minder keutels dan normaal in de kattenbakken, ondanks dat ze beiden goed aten. We vonden twee keer een keutel in de hondenmand en een keer een plas. De rest van de keutels zullen wel door de honden zijn opgegeten, waardoor wij ze niet gezien hebben (honden zijn gek op kattenstront).
Wat nu? De kattenbakken stonden beide beneden, onder een kist en met een toegangshekje afgeschermd, zodat de katten er wel in kunnen, maar de honden niet. Blijkbaar was dit echter niet toegankelijk genoeg. We verplaatsten één van de bakken naar boven en lieten Timber goed zien waar deze was. Helaas vonden we weer een plas in de hondenmand. We begonnen nu wel te twijfelen. Wie deed het? Timber zagen we regelmatig op de bak, dus het leek vreemd dat hij het deed. Tessy dan? Wie weet. Maar die was juist bij meerdere verhuizingen erg zindelijk gebleken en had vroeger ook al gebruik gemaakt van het "anti-hondenhekje". De beide manden in de gang stonden vroeger buiten bereik van de katten. Wellicht dat een van hen het als kattenbak ziet? Dat moet dan ontmoedigd worden. We haalden de kleedjes uit de hondenmand, zodat het een kale plastic mand is. Dat hielp echter niets, we vonden er toch weer twee plassen in. Toen legden we zilverfolie in de manden. Dat leek een keer fout te gaan, omdat een van de honden iets uit de mand gegeten leek te hebben. Een keutel? Het was niet meer te achterhalen.
We zijn nu een dag verder en vandaag heeft er (waarschijnlijk) niets in de manden gelegen. Gaan we vooruit? Wie weet...

Verhuisperikelen (08-08-05)

We zijn verhuisd! We zijn drie weken bezig geweest in het nieuwe huis. Voor de katten betekende dat dagen alleen thuis zijn en 's avonds baasjes die alles in dozen aan het doen waren. Tessy had dat al twee keer eerder meegemaakt en bleef er volkomen onbewogen bij. Met een minachtende blik in haar ogen leek ze te zeggen: "Niemand maakt mij gek". Naarmate de dozenhoger opgestapeld werden, keek ze van grotere hoogte op het gedoe neer. Verder genoot ze van het lekker liggen op de dozen.
Timber was wel van zijn stuk. De anders zo makkelijke lobbes was erg schrikkerig. De dozen waren natuurlijk wel leuk om op te liggen, maar hij kon het gedoe niet plaatsen en begreep niet wat er gaande was. Hij was duidelijk niet helemaal op zijn gemak.
De dag van de verhuizing was voor de katten (en honden) een ware ramp. De verhuizers kwamen al om 07.00 uur 's morgens en toen moesten de katten al in de mandjes. De honden gingen in de kennels in de auto en de kattenmandjes gingen ook in de auto. Zo, die konden niet meer weglopen. De verhuizing duurde behoorlijk lang, dus het liep tegen half 5 's middags toen de katten pas eer uit de mandjes mochten. Eerst werd Tessy uit haar mandje bevrijd. We lieten haar bij de kattenbak vrij, zodat ze die meteen kon vinden. Dat vond ze een strak plan en ze ging er meteen op. Daarna begon ze op haar gemakje het huis te verkennen. Toen mocht Timber uit zijn mandje. Ook hij werd bij de kattenbak bevrijd, maar na er even aan geroken te hebben, liep hij erbij weg. Ook hij begon aan zijn ontdekkingstocht, maar duidelijk met minder zelfverzekerdheid dan Tessy. Wat sluiperig en schrikkerig zocht hij zijn weg tussen de dozen en door de vreemde kamers en gangetjes.
De eerste nacht sliepen beide katten bij ons op bed. De nachten erna vonden ze elk hun eigen plekje. Tessy vond het nieuwe huis eigenlijk meteen best. Ze heeft die grappen al vaker meegemaakt en heeft zich er nog nooit door laten beïnvloeden.Timber hervindt zichzelf langzaamaan en wendt toch vrij snel aan zijn nieuwe omgeving. Dat is aan hem te merken doordat hij minder schrikkerig is.

Timber is weer beter (18-02-05)

Dinsdag heb ik contact gehad met de dierenarts. Het bezinksel in de urine komt wel vaker voor bij urine die niet helemaal meer vers is en het betekende dus niks.
Dus is Timber nu genezen verklaard van zijn blaasontsteking. Voor de zekerheid hou ik hem wel op zijn dieetvoer. Blaasontsteking kan immers veroorzaakt worden door blaasgruis en daarvan had hij iets in zijn urine. Dus met het dieetvoer hou je de hoeveelheid blaasgruis laag en voorkom je een nieuwe blaasontsteking (en natuurlijk de ellende met blaasgruis).

Update Timber (12-02-05)

Nadat hij zijn tweede pillenkuurtje afgerond had, leek het wel beter met Timber te gaan: we vonden weer gewone plasjes in de kattenbak en ook weer wat meer dat voorheen. Gisteren heb ik weer urine van hem opgevangen. Om 09.00 uur heb ik hem weer opgesloten in een kamertje met in de kattenbak die plastic korreltjes, Katkor. Deze keer had hij echter in zijn hoofd gezet dat hij dat niet prettig vindt en dat hij dus NIET op de bak zou gaan. Toen dat zo de ochtend duurde, ben ik hem (heel gemeen) water gaan ingeven (met een klein injectiespuitje telkens een beetje in zijn bekje). Maar Timber wilde NIET op de bak. Er komt echter een moment dat je het niet meer kunt houden en dat moment kwam voor Timber ongeveer om 23.30 uur (!!). Toen plaste hij ook een héééle grote plas. Dat leverde hem meteen de bevrijding uit het kamertje op en daar was hij blij mee. Want hij was het spuugzat, dat kon je aan hem merken. Maar goed, alles voor zijn eigen bestwil.
Nu is 23.30 uur geen goede tijd om naar de dierenarts te gaan, dus ik heb de urine in de koelkast gezet en ben de volgende ochtend gegaan. Toen zag ik al wel een laagje bezinksel in het buisje urine. Bij de dierenarts konden ze in de urine geen tekenen van blaasontsteking meer vinden. Wel een paar struviet-kristallen, maar ook dat waren er maar weinig. Ze kon echter niet goed bepalen wat dat bezinksel nu is. Wellicht restanten van kattenbakstenen (er zit wat aanslag op de bodem van de kattenbak en wellicht is dat wat meegekomen?), of toch kristallen? Dat wist ze niet. Ze overlegt dit maandag met de dierenarts (nu was er een weekendkracht, die er ook niet alles van af wist) en belt me dan dinsdag terug.
Ik heb maar weer een nieuwe zak blaasgruisdieet gehaald, want daar hou ik Timber voor de zekerheid maar op. Hij lijkt wel weer normaal te plassen, dus volgens mij is het ergste leed geleden.

Update Timber (05-02-05)

De pillenkuur van Timber was dinsdagavond afgelopen. Woensdag lukte het me echter met mijn werk niet om met Timber's urine aan de slag te gaan. Ik had ook geen idee hoeveel tijd me dat zou gaan kosten.
Afgelopen donderdag heb ik urine van hem opgevangen. Dat ging eigenlijk erg gemakkelijk. We hebben een van de kattenbakken leeg en schoon gemaakt en toen gevuld met KatKor. Dat zijn kleine plastic bolletjes, die geen water opnemen. Er zit maar heel weinig in een zakje, dus de bodem van de bak was maar weinig bedekt. Ik heb Timber opgesloten in een kamertje met die kattenbak, een bakje water en een volle gieter. Een volle gieter??? Tja, om te plassen moet hij drinken en dan verzin je wat om hem veel te laten drinken. Volle gieters vindt hij erg interessant. Daarin gaat hij dan met een pootje hengelen en zo likt hij best wat water naar binnen. Vandaar dus die gieter.
En toen begon het wachten. Zou hij op die bijna lege bak gaan plassen? Hij is altijd een bak gewend met een laag grit van wel 5 cm of meer... Maar goed, na een uurtje eens gekeken. Hij had nog niks gedaan. Deur maar weer dicht en naar beneden.
Maar goed na nog een uurtje maar weer eens poolshoogte genomen. Zo te zien kwam Timber net van de bak. En inderdaad, hij had een plas gedaan. Die was eerst niet te zien tussen de korreltjes, het was wat vochtig, maar verder niet. Bij die KatKor zit echter ook een pipetje en een buisje met kurkje. Toen ik de bak wat schuin hield, kon ik met het pipetje tussen de korreltjes toch voldoende opzuigen en in het buisje doen. Toen meteen naar de dierenarts, omdat de urine zo vers mogelijk moet zijn.
De uitslag: er zat nog teveel bloed in de urine om te kunnen zien of er ook blaasgruis in zat. Hij heeft dus nog steeds blaasontsteking en het is nog steeds niet duidelijk of hij blaasgruis heeft. Ik heb nu een nieuwe kuur pilletjes (een andere). Die loopt dinsdag af en dan kan ik woensdag weer eens wat urine van hem gaan opvangen. Die KatKor hebben we in een zeef uitgespoeld en die kun je dus weer opnieuw gebruiken. Hopelijk slaat deze nieuwe kuur wel aan en komt hij van zijn blaasontsteking af. En dan kun je in de urine ook zien of er nog andere ellende is.
Aan Timber zelf is nog steeds niets te merken, behalve dat hij vaak naar de bak gaat. Gelukkig maar, dan heeft hij blijkbaar niet zoveel last.

Timber heeft probleempjes (21-01-05)

Deze week maakte Timber een enorme puinhoop van de kattenbakken: er lag gigantisch veel grit naast de bakken, eigenlijk lag de hele bovenverdieping onder de troep. Nu is hij altijd een enthousiaste graver en maakt altijd een troep, maar zo'n slagveld hadden we niet eerder gehad. "Heb je misschien teveel nieuw erin gedaan?" vroeg ik André, maar volgens hem was dat niet zo. Vanmorgen was ik met de hulp ramen aan het zemen op de bovenverdieping en toen viel het ons op dat Timber zeer vaak naar de bak ging. Toen viel het kwartje bij mij: veel gaan en dus vaak graven, dus puinhoop. Dit heeft hij dus blijkbaar al de hele week. Ik ben meteen naar de dierenarts gegaan en ze kwam tot dezelfde conclusie als ik al min of meer getrokken had: blaasontsteking en/of blaasgruis. Omdat ik geen urine had (Tessy plast ook op dezelfde bakken) was dat niet te controleren. Timber's blaas was niet erg vol, dus hij kan nog wel plassen. Ik heb nu een antibioticakuur tegen en blaasontsteking en wat proefzakjes dieetvoer om te kijken welke hij lust (geen probleem, hij lust ze alle drie). Over 9 dagen, als de kuur is afgelopen, laat ik urine testen.Daarvoor heb ik speciale korrels voor in de kattenbak en een pipetje meegekregen. Dan weten we hoe hij ervoor staat. Hij is verder niet ziek.

Volgens de dierenarts komen blaasontsteking en blaasgruis vaak gecombineerd voor, de een is vaak het gevolg van de ander of andersom. Ik heb nog wat op internet rondgesnuffeld en daaruit kwam naar voren dat blaasgruis zich vaak voordoet bij katten tussen 1 en 3 jaar. Dat is Timber. Verder houdt hij niet van nat voer, alleen droog en dat is nadelig. Tenslotte is hij wat lui van aard en dat is ook in zijn nadeel. Volgens de bronnen op internet moet je de kat eigenlijk de rest van zijn leven op dieetvoer zetten om herhaling van het probleem te voorkomen. Dat is eigenlijk niet zo'n probleem, omdat beide katten toch al gescheiden eten krijgen, dus ik wil dat wel gaan doen.

Laatst gewijzigd op:

frames