16-05-10: VZH/IPO-examen NVBH Kringgroep Randmeren

Aan het VZH/IPO-examen van de Randmeren zouden Dasha (voor IPO-III-speuren) en Ace (voor VZH) meedoen. De voorbereidingen voor dit examen waren misschien wel spannender dan het examen. Het hing erom of het speurveld wel of niet gemaaid zou zijn. Als je moet speuren op een pas-gemaaid veld, is dat bijna niet te doen. Ik had een alternatief, maar daar was een halve week eerder gemaaid en het gras was pas een dag voor het examen van het land gehaald. Dus ook niet best. Maar gelukkig was er niet gemaaid en konden we dus op ons eigen veld speuren. Ik was blij, want ik had een maand niet gespeurd vanwege een voetblessure. en om dan Dasha zomaar op een heel moeilijk veld te gooien, had ik een zwaar hoofd in (hoewel… ze kan je soms versteld doen staan…). Maar met gras tot je knieën was het voor haar een makkie.

Dasha was zo blij dat ze weer mocht speuren, dat ze als een speer van start ging en bijna huppelend het spoor uitliep. Bij het eerste voorwerp (dat al op de eerste strek lag) ging ze keurig af. De andere twee voorwerpen liep ze door haar vaart bijna voorbij. Ze keerde steeds terug, maar lag dan dus omgekeerd te verwijzen en dat kost puntjes. Op de tweede strek kwam ze een verleidingsspoor tegen (tja, alle clubs speuren er…). Ze ging er een meter of 2 op, keerde toen zelf terug en vervolgde het juiste spoor. Ook dat kost puntjes. Maar die zijn allemaal ingecalculeerd: ik laat haar helemaal vrij in hoe ze speurt. Ze doet het op een hele natuurlijke manier, die echter niet past in het strakke keurslijf van het IPO-reglement. Daar kies ik bewust voor en deze aftrekpunten waren dan ook vooraf ingecalculeerd. De hoeken deed ze prima, maar met dat hoge gras is dat natuurlijk niet moeilijk. Onder de toeschouwers was er enige discussie of ze nu wel aan het speuren was. Dasha loopt met hoge neus en dan lijkt het alsof ze zomaar wat over en veldje loopt. Maar de helderen van geest wisten op te merken dat ze dan toch niet zo netjes de hoeken zou lopen en de voorwerpen niet zou verwijzen. Inderdaad, Dasha speurt wel degelijk, maar op haar eigen manier. Ze kreeg slechts 72 punten (hetgeen terecht was volgens het IPO-reglement), wat dus maar twee punten boven het minimum ligt. Maar voor mij presteerde ze boven verwachting en dus top!

Toen was Ace aan de beurt voor VZH. Hij liep een net parcoursje, zij het dat hij tijdens het volgen af en toe wat afgeleid was en volgens de keurmeester iets sneller had kunnen gaan zitten en liggen bij het volgen met zit en af. Ik was eigenlijk al lang blij dat hij was gaan liggen, want in de trainingen bleef hij zitten of ging na de af direct weer overeind. In het examen was eigenlijk de eerste keer dat hij die oefening foutloos uitvoerde. Ook het hierkomen deed hij keurig, beter dan ik verwacht had. En ook de af-blijf was geen enkel probleem. Ik was trots op mijn ventje! Met 50 welverdiende punten ging hij het veld af. Later moest hij nog even afdeling B doen, warbij gekeken wordt of de hond wel sociaal is. Dat was geen enkel probleem. Het insluiten vond hij raar, maar niet eng. Hij stond een beetje verbaasd te kijken en snuffelde een beetje aan de mensen die ineens zo dicht op hem kwamen staan. Toen ik hem aan een paal achter liet (een van de oefeningen), stond hij zo beteuterd te wezen, dat hij totaal niet lette op het Tervueren-teefje dat als witte hond langs kwam. Kortom, certificaat binnen.

En zo kwamen moeder en zoon beide met een certificaat thuis. Alweer een succesdag!

(Keurmeester Joop Janse)

<-- Dasha --> Ace


Laatst gewijzigd op:

frames