03-06-07: VZH-examen HSV Batavia
Enige weken terug werd Thea gevraagd of ze niet mee wilde doen met een VZH/IPO-examen in Lelystad bij de HSV Batavia. Er deed daar namelijk maar één hond VZH en er was nog ruimte. En aangezien Thea nog met Sicco en Dasha VZH moet/wil halen, had ze er wel oren naar. Sicco moet het halen voordat hij IPO-examen mag doen en Dasha moet VZH hebben voordat ze aan een examen Speurhond mag meedoen. Sicco had die dag echter al een andere bezigheid. Hij deed met André mee aan een B2-wedstrijd. Dus bleef Dasha over en die was nog "vrij".
Ter voorbereiding toog Thea een aantal weken naar Lelystad om mee te trainen. Dat was geen grote opgave, want het was maar een ritje van 15 minuten. Dasha bleek snel aan het veld te wennen en aan de andere VZH-hond. Die kende ze ook al, dat was Saphire van Angela Pos. De twee "groene" meisjes hadden, toen Saphire nog maar een paar maandjes oud was, een aantal keren met elkaar gespeeld. Dit keer was er geen spelen bij, ze zouden tijdens het examen maar eens op ideeën komen… Tijdens de training ging dat goed, de beide "groene" dames deden hun oefeningen zonder zich iets van elkaar aan te trekken.
Voor het examen begon Dasha met de af-blijf. Dat ging erg goed, ze lag rustig, af en toe een snufje, maar verder geen probleem. Saphire liet een schitterend staaltje volgwerk zien, maar mistte de zit tijdens volgen en ging liggen. Het volgen met af en het voorroepen gingen wel goed.
Hierna mochten Dasha en Thea het volgwerk laten zien. Thea was door de trainster van HSV Batavia ingefluisterd dat ze maar zachtjes tegen Dasha moest praten tijdens het volgen. Formeel niet toegestaan, maar velen doen het en als de keurmeester het niet hoort kost het geen punten. Dasha kan prachtig volgen zonder dat Thea erbij praat, maar niet tijdens examens. Dan klapt ze als een zeepbel in elkaar en gaat over tot wat geschuifel en gesnuffel. Bij het vorige VZH-examen zakte ze daardoor. Dus zag Thea zich genoodzaakt tot de noodgreep om dan maar wat te praten. En dat ging goed. Dasha liep met een kwispelstaartje naast Thea, keurig met het koppie omhoog. Het aangelijnd volgen ging goed, met iets wijd lopen in de rechter wendingen. Het los volgen ging volgens de keurmeester bijna hetzelfde. Thea vond dat ze iets minder attent liep. Toch liep ze door de groep beter dan in de trainingen. Het laatste stukje van het volgparcours zakte ze echter weg en kon Thea haar er ook niet meer bij praten en kijken. Tijdens het eerste stuk volgen met zit liep ze dan ook wat achter. Hoewel ze hem in de trainingen steeds perfect uitvoerde, makte ze van de zit een perfecte sta-oefening. Als een standbeeld stond ze en bleef zelfs staan toe Thea weer naast haar stond. Mooi, maar het leverde geen punten op. De af tijdens volgen gaf Thea expres vrij streng en hard, om de kans te verkleinen dat ze zou blijven zitten. En gelukkig ging ze af. Vervolgens riep Thea haar voor. Dasha kwam als een speer, maar week op het tweede stuk uit haar lijn. Pas vrij laat had Thea door dat dit kwam doordat Saphire ook kwam aanrennen. Blijkbaar vond die het hoog uitgesproken "hier" heel aantrekkelijk. Gelukkig reageerde ze ook direct weer op Angela en keerde terug. Dasha ging door de afleiding niet netjes voor zitten. Dat werd haar niet aangerekend en daar had Thea geluk. Ze gaat namelijk maar zelden netjes voor zitten.
Uiteindelijk kreeg Saphire 49 punten en Dasha 48 punten. Daar was Thea zeer tevreden mee.
Nadat de IPO-honden hun appel gelopen hadden werd er geluncht. Daarna waren de "groene" dames weer aan de beurt voor afdeling B van VZH. Dat is het eigenlijke "verkeerszekere" deel. Elke keurmeester maakt daar zo zijn eigen ding van. Dit keer checkte de keurmeester eerst even de reactie van de groentjes op zijn toenadering. Dasha vond hem wel aardig en ging tegen hem aan staan om geknuffeld te worden. Dat was uiteraard prima. Daarna moesten de groentjes naast hun baasjes zitten, terwijl er een vreemde hond lang kwam. Dat was een Duitse herder teef. Dasha wil nog wel eens reageren op andere honden en Duitse herders zijn meestal niet haar type. Ook deze kon haar goedkeuring niet wegdragen. Ze gromde even. Thea sprak haar vermanend toe en bij de tweede passage bleef Dasha zwijgend zitten. Vervolgens moest Saphire even aan de trekhaak van een auto (bij gebrek aan paaltje), waarna Angela uit zicht moest en de Duitse herder weer langs kwam. Dat ging probleemloos. Hierna was het de beurt aan Dasha. Die vond het nodig om stevig tegen de Duitse herder te blaffen. Oei, als dat maar niet een onvoldoende oplevert, dacht Thea en ook de trainster van de HSV Batavia. Toen Thea weer achter de auto vandaan kwam stond Dasha op hoge poten, met de oortjes naar voren dapper te doen. Zodra ze Thea zag, gingen de oortjes omlaag en trok ze met een verontschuldigende kwispel een gek grijnsje. De keurmeester vond dat wel grappig.
Na dit onderdeel moesten Angela en Saphire door een grote groep mensen heen en terug lopen. Daarna moesten ze middenin de groep gaan staan, die zich vervolgens om hen heen sloot. Dat ging prima. Ook bij Dahsa ging dat prima. Ze liep probleemloos door de groep en was niet onder de indruk. Ook het opsluiten ging prima, wat met zo'n grote groep mensen en zo dicht op de hond toch moeilijker was dan bij de gedragstest van de NVBH. Dasha snuffelde wat, stond wel even met een beduusd staartje van "wat doen jullie nu?", maar gaf verder geen krimp. De groep week wat uiteen en de keurmeester stapte de groep in, stak zijn hand uit en feliciteerde Thea. Geslaagd! Gelukkig! En nu op naar Speurhond 1!
(Keurmeester Jur Visser)
Laatst gewijzigd op: