Alledag katten 2019
Inhoud:
Let op: foto's van heftige wonden!
- Kalle's buik in december (21 december 2019)
- Kalle's buik in oktober (5 oktober 2019)
- Kalle's buik na de tweede operatie (1 augustus 2019)
- Kalle's tweede operatie (11 juli 2019)
- Kalle's ziekenboeg
- Kalle's eerste operatie (30 juni 2019)
- Kalle's buik sterft langzaam af (18 juni 2019)
- Kalle alvleesklieronsteking en vetnecrose (7 juni 2019)
- Kalle ziek (30 mei 2019)
Kalle's buik in december (21 december 2019)
Kalle's buik gaat héél langzaam steeds meer dicht. Aan het einde van 2019 is er nog maar een heel klein gaatje over, waar een korstje op zit. Het duurt nu niet lang meer voorat de buik helemaal dicht is!
 Kalle (4-12-2019) |
 Kalle (23-12-2019) |
 Kalle (1-1-2020) |
 Caspian en Kalle (3-12-2019) |
Kalle's buik in oktober (5 oktober 2019)
Toen ik begin augustus met Kalle bij de dierenarts kwam, vond ze het eigenlijk zoveel verbeterd, dat ze er nog geen derde operatie aan wilde wagen. Ze wilde eerst de natuur zijn gang laten gaan, kijken of die het kan oplossen. Daar ben ik wel voor, dus vooralsnog is een derde operatie van de baan.
Vanaf medio augustus loopt Kalle weer los in huis, hij werd het zo zat om in de bench te zitten! En ach, met zijn jasje aan ging het ook wel zonder bench.
In september besloot Kalle dat hij helemaal klaar was met die jasjes. Hij scheurde ze vervolgens allemaal van zijn lijf af. Tot die tijd had ik de gaten in zijn buik elke dag met zalf ingescmeerd en vervolgens me een maandverband afgedekt. Maar dat kon alleen met een jas aan. Nu hij het niet meerr wilde, heb ik hem maar 'naakt' laten lopen. Op zich kwam er niet veel vocht meer uit de wonden. Risico op infectie is er natuurlijk altijd nog, maar ja, veel keus heb ik niet.
Inmiddels is het begin oktober. Het grotere gat is inmiddels bijna dicht, maar het kleine fistelgaatje is juist veel groter geworden. Dat is in augustus gebeurd, maar sinds die tijd blijft het redelijk stabiel en wordt het gat hooguit minder diep. Ik spoel de wond elke dag en tot nu toe blijft het schoon.
Kalle heeft zijn directeursrol weer op zich genomen en is zéér actief. Hij vindt dat hij véél te weinig te eten krijgt en schroomt niet om het portie van Caspian ook op te eten als hij de kans krijgt. Caspian laat dat gewoon toe, dus ik moet ze apart eten geven. De vacht van Kalle begint ook weer aan te groeien, maar hij ziet er vooral grijs uit. Ben benieuwd of hij nog weer zwart wordt.
 Kalle (5-10-2019) |
 Kalle (5-10-2019) |
 Kalle's buik (11-9-2019) |
 Kalle's buik (2-10-2019) |
Kalle's buik na de tweede operatie (1 augustus 2019)
Na de tweede operatie was het grote probleem, dat hij steeds uit zijn verband zakte. Dat zat dan als een cocon om zijn achterlijf, waardoor hij niet meer kon poepen. Uiteindelijk is het verband toen het kon weggelaten. Dat scheelde veel! Met alleen zijn pakje aan, was hij veel blijer.
Uiteindelijk verloopt het herstel eigenlijk heel goed. De hechtingen zijn er na een week voor het grootste deel uitgehaald. Op één plekje moest het wat langer zitten, maar kon het op 1 augustus ook verwijderd worden.
Op 1 augustus was er uiteindelijk nog één plek die open bleef. Eigenlijk twee plekjes, met een heel miniem bruggetje ertussen en iets verder nog een soort fistel. Dit gaat niet aan elkaar groeien, dus Kalle zal nog een derde operatie moeten ondergaan om het laatste gat dicht te krijgen. Omdat er nog altijd prut uit de wond komt, maaar dit wel minder wordt, zal dit na de vakantie van de dierenarts plaatsvinden. Dat is over een maand. We zullen zien hoe het er dan voor staat.
Kalle is een enorme vreetzak, daardoor was hij ook zo dik geworden. Om dat in de toekomst te voorkomen, heb ik wat anti-schrok-bakken en "puzzels" gekocht, zodat hij wat langer bezig is met zijn voer. Kalish vond het helaas nodig om die voerbak te gaan bewaken/verdedigen, maar dat is ondertussen ook afgenomen.
 Kalle's buik (1-8-2019) |
 Kalle en Kalish |
Kalle's tweede operatie (11 juli 2019)
Omdat het gat te lang open bleef, met risico op infectie, is besloten tot een tweede operatie, waarbij huid verplaaatst zou worden om het gat te dichten.
Op 11 juli is Kalle dan weer onder het mest gegaan. Pas 's avonds om 19.00 uur was hij weer thuis, van boven tot onder ingepakt. Hij was niet blij, had volgens mij veel pijn en kon nauwelijks lopen door al het verband. De gewone kattenbak heb ik daarom weggehaald en tijdelijk een veel lagere bak neergezet. Brave Kalle had daar de volgende ochtend netjes zijn plas op gedaan. Hij was toen ook veel beter te pas, was weer blij en had flink honger.
 Kalle's hechtingen (12-7-2019) |
 Kalle ingepakt |
Kalle's ziekenboeg
Ondertussen verbleef Kalle al die tijd in een bench. het onderstuk van een kattenbak links, een badmat om lekker op te liggen en af en oe gezelschap van de honden. Alleen de waterbak keerde hij regelmatig om, omdat hij de gewoonte heeft om er met de kop op te leunen.
Uiteindelijk heb ik een andere waterbak gekocht. Na Kalle's tweede operatie was hij zó stijf ingepakt dat hij niet op zijn kattenbak kon. Met wat zoekwerk kwam ik bij de Welkoop een plant/stek-bak tegen, die perfect dienst kon doen als kattenbak.
 Kalle in zijn bench |
 Bezoek van Pella |
 Kalle met zijn nieuwe, lage kattenbak en een nieuwe waterbak |
 Kalle met zijn nieuwe waterbak. Eigenlijk een hondendrinkbak, maar hier kan hij ongestoord op hangen |
Kalle's eerste operatie (30 juni 2019)
Op 30 juni is alle rottend weefsel van Kalle's buik verwijderd en zijn de huidranden aan elkaar genaaid. Het gat was breder dan lang, vandaar dat de naad van links naar rechts liep. Om de ergste spanning van de wond te nemen, had de dierenarts de huid wat losgemaakt van de borst. Ze had daarbij wel aangegeven dat waarschijnlijk niet alles aan elkaar zou groeien en er dus nog gaten over zouden blijven.
Helaas bleek door overmatig wondvocht, minder gezonde wondranden en spanning op de hechtingen een groot deel niet aan elaar te gaan. Eigenlijk bijna niets... Wel leek het gat steeds ninder diep te worden.
 Buik op 1-7-2019 |
 Buik op 5-7-2019 |
 Buik op 7-7-2019 |
 Buik op 9-7-2019 |
Kalle's buik sterft langzaam af (18 juni 2019)
Langzaam maar zeker stierven de huid en het buikvet op Kalle's buik af. De lucht was als van rottend vlees...
Op 25 juni was het zover afgestorven, dat het bijna helemaal los hing. Dat leek het juiste moment voor de reeds voorziene operatie om het spul te verwijderen, dus heb ik de dierenarts gebeld.
 Buik op 18-6-2019 |
 Buik op 21-6-2019 |
 Buik op 24-6-2019 |
 Buik op 25-6-2019 |
Kalle alvleesklieronsteking en vetnecrose (7 juni 2019)
Na het nodige gedokter, diverse bloedonderzoeken en andere onderrzoeken, kwam de verdenking op alvleesklierontsteking. De bloedwaardes en de symptomen wezen hier wel op, hoewel de specifieke test niet helemaal duidelijk uitpakte.
Ondertussen was zijn buik helemaal kaal aan het worden. Hij at ondertussen wel weer redelijk, hoewel hij nog regelmatig wat koorts had. Op 11 juni kwamen er wat rare verkleuringen op zijn buik. Het bleek dat Kalle als complicatie van zijn alvleesklierontsteking vetnecrose ontwikkeld had. Daarbij sterft het vet en het daarop gelegen vel af. Dit is een heel weinig voorkomende aandoening en kan als gevolg van een alvleeskliertumor ontstaan en dan is het 'einde verhaal'. Daarom ben ik met Kalle naar Nunspeet gegaan voor een echo. De specialist kon geen tumor vinden, maar gaf aan dat het beeld erg onrustig was, omdat ook het vet in Kalle's lijf raar deed. hij gaf aan dat vetnecrose een zeer langduurig ziektebeeld zal geven, maar dat het uiteindelijk wel kan herstellen.
Terug in Dronten heb ik overleg gehad met de dierenarts. Kalle was niet goed te pas, had koorts en was als een dood vogeltje. De keuze was: inslapen of toch nog wat proberen? Ik heb op het punt gestaan om hem in te laten slapen. Wat moest dat mannetje allemaal gaan doorstaan? Maar hij was pas 5 jaar en qua karakter een superleuke kat. Mede op aanraden van de dierenarts besloot ik hem medicatie te geven en te kijken wat het zou doen. Het was dinsdag, ik gaf hem tot vrijdag de tijd. Geheel tegen mijn verwachting in reageerde Kalle zeer goed op de medicatie en kam weer helemaal tot leven. Hij was alert, had honger en ja, dan kun je niet meer terug en ga je door..
 Buik op 11-6-2019 |
 Buik op 14-6-2019 |
Kalle ziek (30 mei 2019)
Toen ik 's morgens beneden kwam, zag ik Kalle niet. Dat is vreemd, want hij staat mij en de honden altijd op te wachten. Ook toen ik Caspian voer gaf, zag ik hem niet. Wat raar. Had ik hem ergens opgesloten? Na wat zoeken nog niet gevonden. Uiteindelijk vond ik hem in een hoekje achter de bank. Hij was duidelijk niet in orde. Nu heb ik dat me Timber wel eens meegemaakt en die was een dag later dan weer helemaal tiptop. Dus ik besloot om het even aan te zien.
De volgende ochtend lag Kalle nog steeds in zijn hoekje achter de bank. Dat werd dus een ritje dierenarts. Die kon niet echt iets vinden, behalve dan dat Kalle koorts had. Ondanks een pijnstiller/ontstekingsremmer werd het nog niet beter, dus na het weekend weer naar de dierenarts.
Gedurende die week heb ik Kalle moeten dwangvoederen en vocht in moeten geven. Ook is hij nog opgenomen geweest bij de dierenarts. Hij was echt doodziek en reageerde niet echt op zijn omgeving.
Laatst gewijzigd op: