Timber is te lief ! Nog steeds vriendjes, maar nu met "omgangsregels"

Zoals uit eerdere foto's blijjkt speelden Dasha en Timber eerst heel leuk samen. Dasha werd echter steeds driester. Op een gegeven moment lag het hele huis onder de plukken kattenhaar. Timber bleef haar echter wel steeds opzoeken, dus vond ik dat hij zelf de grenzen dan maar moest aangeven. Als het te erg wordt, mept hij wel, dacht ik. Wel was het hem aan te zien dat hij het steeds minder leuk vond. Met toegeknepen oogjes en af en toe klagelijk mauwend gaf hij dat aan, maar Dasha kluifde gewoon door, sjorde hem aan zijn nekvel, trok hem aan zijn staart en kluifde op zijn kop. En hij deed niets. Ook ging hij haar niet uit de weg en zocht haar zelfs ook nog op.

Hij moet toch ergens zijn grenzen hebben, denk je dan. Maar zolang hij geen grenzen stelde, werd Dasha driester. Als het te erg werd, haalde ik ze uit elkaar, maar ik stond in dubio wat hiermee verder te doen. Ik wachtte nog steeds op de grenzen van Timber... Afgelopen weekend wilde Timber niet eten en was hij erg suf. Het viel me op dat het wel leek alsof hij honger had, maar als je hem dan wat gaf, begon hij heel hongerig maar stopte dan na korte tijd. Het leek erop dat hij pijn had. Daar kon ik me ook wel wat bij voorstellen door dat harde gedoe van Dasha. Ik heb haar dus maar weggehouden bij Timber. Daar knapte hij van op. Maandag ging hij ook weer eten en kreeg zijn levendigheid terug. Vandaag was hij weer de oude door mij wakker te maken op zijn geheel eigen wijze (gewoon luid snorrend alles van mijn nachtkastje donderen totdat ik opsta, dan gaat hij helemaal tevreden voor me uit naar de badkamer...) Het is mij duidelijk: hij geeft geen grenzen aan en laat zich nog eerder "doodknuffelen". Ik ben Dasha dus nu aan het verbieden om hem in zijn nek te grijpen of hem op andere wijze tot kauwspeelgoed te reduceren. Dat begint nu door te dringen. Aanvankelijk was ze heel erg op hem gefixeerd. Zodra ze hem zag, boem, meteen erop. Nu weet ze dat het niet meer mag en is ze minder gefixeerd. Ze kunnen nu ook gewoon naast elkaar staan zonder dat Dasha hem meteen in zijn nek pakt. Timber begint nu ook door te krijgen dat hij haar niet altijd moet opzoeken (we zetten hem regelmatig hoog). Nooit gedacht dat een kat zo over zich zou laten lopen! De andere kat, Tessy, heeft vanaf dag 1 haar grenzen gesteld (eerst vriendelijk, maar duidelijk en als je dan niet wilt luisteren krijg je een pets). Die wordt niet lastig gevallen en kan tussen/onder alle honden door.