Ga je lekker naar het bos en ben je naar hartelust aan het plonzen en zwemmen in de vijver heen en weer, zijn ineens twee van je poten kapot... Het kan er natuurlijk maar één overkomen: onze Jelle.
Ineens stond hij daar aan de kant, druipend van het water, maar van zijn poot kwam een gestage stroom bloed. Oeps, even kijken. Het leek een flinke vleeswond die gehecht moest worden, maar met al dat stromend bloed was het moeilijk te zien. Hoe dan ook, een ritje dierenarts leek de beste oplossing. Daar tippelde onze klein duimpje een mooi rood spoor tot achter in de praktijk. Waar zou hij zijn? Volg het spoor.
Gelukkig bleek het mee te vallen en was het niet nodig de verwondingen te hechten. Een drukverband moest het probleem voldoende kunnen verhelpen. Dus werd de poot ingepakt en kon Jelle weer naar huis. Bij het afrekenen moesten we even wachten en daar maakte hij weer een rood spoor. Lekte het verband? Nee. Wat bleek, bij de andere poot miste een plakje van de voetzool en ook dat bloedde. Nou ja, een oppervlakkige wond, dus niet erg. "Moet ik die poot ook nog even inpakken?" vroeg de dierenarts. Maar het was druk en poten inpakken kan Thea ondertussen vrij goed, dus dat doen we thuis wel. Wat extra verband mee, hond mee naar huis en daar nog even poot nummer twee ingepakt.
En daar zit hij nou, onze pechvogel.


Laatst gewijzigd op:

frames